Studeren geeft frustratie maar ook voldoening
Hoe komt dat en hoe werkt dat in je lichaam?
Wanneer je iets nieuws gaat leren duw jij je brein in een ongemakkelijk situatie. Het Oerbrein die het limbisch systeem wordt genoemd heeft de voorkeur om te blijven hangen in wat hij al kent. Want, wat het limbische systeem al kent ervaart hij als veilig. Wanneer je nieuwe kennis opdoet doordat je studeert wordt dat systeem als het ware bewust gemaakt dat het eigenlijk nog niet alles weet.
Ons OERbrein vindt dat niet prettig omdat iets niet weten gelijk staat aan onzekerheid. En die onzekerheid activeert de HPA hormoon-as die verantwoordelijk is voor adrenaline aanmaak. Deze HPA-as geeft het lichaam een stress reactie waardoor je meer alert bent op gevaar (prikkels) uit je omgeving.
Dat is evolutionair gezien niet zo vreemd. Wanneer wij als OERmens in een omgeving waren die onbekend was, is het wel zo handig als je goed oplette of er geen roofdieren of vijanden waren.
En zo werkt dat systeem nog steeds. Doordat je iets leert wat je niet weet, verhuis je als het ware van een veilige naar een onveilige omgeving.
Je concentreren op nieuwe kennis vergt dus nogal wat doorzettingsvermogen van je. Doordat je hyper alert bent op de omgeving kost het concentreren op nieuwe stof extra veel energie.
Maar eenmaal tot inzicht gekomen komt het MENSbrein, de neo frontale cortex, in actie. Je hebt iets geleerd, het limbische systeem heeft er inmiddels vrede mee en het brein beloont je met de stof endorfine.
Dus heb je behoefte aan endorfine? Pak gewoon een boek en stimuleer de neo frontale cortex met studeren.
Get high on your own supply…
